Stópki mojej małej córeczki trzymałam w dłoniach prawie od samych narodzin.

Końcówka porodu była trudna, obie potrzebowałyśmy regeneracji. Malwinka miała troszkę napięć w ciele i była bardzo wrażliwa – szybko nauczyliśmy się co to znaczy dla niej „nadmiar wrażeń”.
Początkowo „zabieg na stopach” to było zwyczajne trzymanie ich w dłoniach lub po prostu położenie kciuków na splocie słonecznym na obu stopach jednocześnie – co powodowało właściwie zawsze wyciszenie w momencie jakiegoś większego niepokoju.

Każdy z nas przychodząc na świat wyposażony był i jest w odruchy, które są charakterystyczne tylko dla okresu noworodkowego, i zanikają w miarę upływu czasu oraz te, które występują przez całe życie. Badanie odruchów to jedno z podstawowych badań tuż po porodzie. Wykonuje je lekarz.

Fakt,  jestem Refleksologiem od 14 lat to pewnie nie jest tak istotne jak to, że jako Mama Refleksolog 3 synów, mogłam zdziałać wiele i nadal to robię.

Astma u najstarszego syna spędzała mi sen z powiek. Wiele miesięcy leczenia go w przeróżnych placówkach nie pomagała. Byłam wtedy na początku drogi z refleksologią , ale pomimo tego próbowałam. Praca na stopach u alergika i astmatyka nie była prosta.

Naukowcy odkryli, że mózg ma bezpośrednie połączenie z układem odpornościowym poprzez naczynia limfatyczne. Ich odkrycie może przyczynić się do lepszego poznania choroby Alzheimera, autyzmu czy stwardnienia rozsianego.

U dzieci, (także u dorosłych) jeżeli jeden z gruczołów wewnętrznego wydzielania jest mało wydolny w produkcji jakiegoś hormonu prawidłowej ilości to inne gruczoły tracą swój balans  tworzą dysharmonię w całym ciele.

Jeżeli nauczysz się prawidłowej pracy na stopkach maleństwa i zaczniesz dostrzegać wartości dla zdrowia dziecka, to będzie to jak narkotyk dla zdrowia maluszka i starszych dzieci. Pracując na stopkach przekazujesz ogromną ilość miłości co wytwarza w maleństwach bezpieczeństwo, podstrojenie pracy ciała, życia w pozytywnym świecie.

Refleksolog pracujący na stópkach dziecka nie powinien poświęcać uwagi na zabawianie dziecka. Nie jest w stanie skupić się na mądrości pracy na tych stopach.

Na swoje dłonie refleksolog nakłada  nie wielką ilość dobrego olejku do masażu, (mam na myśli maleństwo 6 miesięcy) przysiada się do rodzica, bierze  w swoje ciepłe ręce stopki dziecka delikatnie je dotykając, obejmując, masując, aż do kolan, aby wyczuć różnice temperatur. Oczywiście, nie zawsze, nie w każdym przypadku ona będzie istniała. Jestem pewna, że będzie zróżnicowana prawej i lewej nóżki dziecka.

MALEŃSTWA i nie tylko…
Praca refleksologii na stópkach dzieci to usprawnienie pracy krwiobiegu we współpracy z nadaniem siły dobrego życia dla układu odpornościowego, wyciszenie układu nerwowego, staranne doprowadzenie do balansu biologicznego pracy wszystkich gruczołów, organów i części ciała od chwili narodzenia.
Zlikwidowanie napięcia mięśni, spokojny oddech dla zdrowia, usprawnienie pracy układu trawienia i jego wzrost, codzienność dziecka bez kolek i bólu, dobre wypróżnianie jelita grubego, spokojny sen i wypoczynek dla prawidłowego wzrostu i rozwoju.
Każda Mamusia może wykonywać tę nie skomplikowaną pracę refleksologii .
Malutkie stópki i rączki to lustrzane odbicie dla pracy ciała umysłu i ducha każdego dziecka. To miniatura ciała człowieka.
Pracujemy na stópkach i rączkach, a ciało małego człowieka samo w sobie poszukuje dobrego zdrowia.

Wanda Bratko

Każdy z nas przychodząc na świat wyposażony był i jest w odruchy, które są charakterystyczne tylko dla okresu noworodkowego, i zanikają w miarę upływu czasu oraz te, które występują przez całe życie. Badanie odruchów to jedno z podstawowych badań tuż po porodzie. Wykonuje je lekarz.

Brak węchu, zaburzona temperatura ciała, silna alergia i działanie refleksologii!

To jest przykład, w jaki sposób refleksologia działa na wielu płaszczyznach ludzkiego organizmu. Problemem jest alergia – ale to jest tylko efekt.

W czasie tych kilkunastu lat pracy na stopach, zauważyłam jedną główną zmianę i tendencję, która mnie osobiście niepokoi… Kiedyś wszyscy rodzice przychodzili z dziećmi i towarzyszyli im na różne sposoby podczas zabiegu, rozmawiając z nimi, trzymając za rękę, głaszcząc, tłumaczyli co się dzieje.