Refleksologia jest nauką dla wszystkich, bez względu na wiek, zawód, stan zdrowia lub jakiekolwiek inne zainteresowania dnia codziennego, stosowanie jej powinno towarzyszyć nam od naszego dzieciństwa poprzez wiek dorastania, dojrzałości aż do wieku starczego. Z własnego doświadczenia wiem, że znając refleksologię czujemy się szczęśliwi, pełni życia i energii w każdym dniu naszej rzeczywistości.
Na IV Europejskiej Konferencji Refleksologów w Danii miałam okazję spotkać się ze sławami światowej refleksologii, długo rozmawiałam z panią Inge Dougan`s, autorką kilku podręczników refleksologii, tłumaczonych na wiele języków świata, między innymi na język polski z moją pomocą w zakresie znajomości praktycznego zagadnienia /pomoc tłumaczowi książki/. Tematem dyskusji było zagadnienie scharakteryzowaniapojęcia: dobry refleksolog.
Refleksologia jest zagadnieniem bardzo szerokim. Stąd teżmoje zainteresowanie tematem przeszłoz biegiem czasu w pasję. Skupiając się nad dokładnym poznaniem zagadnienia zostałam dobrze wykwalifikowanym refleksologiem.
Podstawowe zasady pracy kciukiem i palcami oraz zasady pracy refleksologii można zrozumieć bez problemu na dwu-dniowym kursie pierwszego stopnia, pod warunkiem że kurs ten poświęca 3/4 czasu na praktykę pracy na stopach. Przedstawiając zagadnienia anatomii i fizjologii człowieka w skrócie – mądrości te możemy uzupełniać systematycznie sami poprzez studiowanie właściwych podręczników wmiarę pogłębiania wiedzy.
Ten wstępny zasób wiedzy praktycznej zdobyty na pierwszym spotkaniu jest zupełnie wystarczający dla prowadzenia praktyki we własnym środowisku domowym, dla najbliższych czy przyjaciół. Oczywiście nic nie potrafimy wyjaśnić, nie wiemy jak łączyć tę wzajemną zależność, jak likwidować bóle i wiele więcej. Refleksologię trzeba czuć w opuszkach własnych palców. Trzeba nauczyć się rozróżniać poprzez stopy schorowane ciało człowieka i zdrowe ciało człowieka.
Refleksolog nie jest uzdrowicielem, nie diagnozuje, jedynie pobudza organizm do właściwego funkcjonowania.
Chcąc być dobrym refleksologiem, trzeba samemu na sobie odczuć serię zabiegów, wykwalifikowanego refleksologa, połączyć to z własną praktyką pracy kciuka i palców. Należy nauczyć się w pierwszej kolejności dbać o swoje zdrowie właśnie przez pracę na swoich stopach, w myśl zasady: Jak zlikwidujesz swój ból – Potrafisz zlikwidować ból innych. Jest też powiedzenie: „szewc bez butów chodzi” dlatego czynny refleksolog ma rzadką okazję do rozpracowania swoich stóp przez drugiego refleksologa.
Należy utrzymywać kontakty z innymi praktykującymi w zawodzie, aby dzielić się nawzajem mądrością zawodu, albo uczyć się od innych tych mądrości. Ładować swoje baterie. Aby dostrzec swoje wartości pracy w zawodzie należy bezwzględnie korzystać z zabiegów innego refleksologa. W refleksologii nie ma konkurencji. Liczy się efektywność w wykonywanych zabiegach poprzez prawidłowe zastosowanie technik relaksu stopy, które mają na celu rozluźnienie całego ciała, zaraz za tym idą prawidłowe techniki pracy chodzenia kciukiem ipalcami po całych stopach, ich bokach, wierzchu, aż do kostek oraz głębokie wchodzenie w refleksy ukryte w stopie.
Zagadnienia te szczegółowo przedstawiłam w nagraniu taśmy – zabieg refleksologii, a podręcznik techniczny pana D.C, Byers „Lepsze zdrowie z refleksologią stóp i rąk” łączy je doskonalez anatomią i fizjologią człowieka.
Refleksolog nie jest i nigdy nie będzie żadnym uzdrowicielem, nie diagnozuje, a jedynie pobudza cały organizm do właściwego funkcjonowania. Poprzez dokładną pracę na stopach, odnajduje miejsca wrażliwe. Łączy je z mapą stóp jest w stanie ukierunkować pacjenta, gdzie powinien szukać swojego problemu ze zdrowiem.
Dokładne, regularne zabiegi refleksologii doprowadzą do usprawnienia pracy krwioobiegu, zlikwidowania stresów i napięć w ciele, zlikwidowania bólu, o ile taki występuje, doprowadza organizm do balansu biologicznego, który pozwoli na samodzielne regenerowanie schorowanych miejsc.
Ważną sprawą w pracy refleksologa jest wypracowanie prawidłowej siły ucisku. Poprzez własne doświadczenie zawodowe, zdaje onsobie sprawę jak może pracować na stópkach 2-letniego dziecka, jak pracować na stopach osoby chorej na raka, stopach nastolatka z bulimią lub anoreksją lub schorowanego ciała 70-cioletniej osoby.
Zasada generalna jest, że każde schorowane ciało człowieka wymaga indywidualnego spojrzenia na całość. Tutaj potrzebna jest praktyka zawodowa jakw każdym innym przypadku. Na kontynencie amerykańskim stosowane są dwa rodzaje refleksologii jedna amerykańska – delikatna i kosmetyczna, relaksująca całe ciało i druga, którą stosuje w swojej praktyce terapeutyczna zdecydowanie wchodząc w refleksy powodując osiąganie dobrych efektów w poprawie stanu zdrowia pacjenta.
Metoda ta w wielu przypadkach bolesna, ale likwidująca ból na poczekaniu, a poprzez powtarzanie, jej organizm jest w stanie w szybkim czasie doprowadzić swoje ciało do zdrowia. Warunkiem brnięcia w głąb zagadnienia refleksologii jest przedstawianie dokumentacji przepracowanych stóp na kolejnych seminariach refleksologii.
Właśnie te 120 przepracowanych zabiegów daje już częściowa swobodę pracy kciuka i palców na ludzkich stopach. Zdajemy egzamin i dostajemy dokument, taki jak prawo jazdy, możemy poruszać się po wszystkich drogach. Tylko praktyka uczyni z Ciebie mistrza w zawodzie. Ona natomiast musi iść w parze z ciągle studiowaną teorią. Wtedy każda przeczytana nowa książka refleksologii zacznie w Tobie kształtować dyplomowanego refleksologa.
Mapa stóp zarejestrowana w Twoim mózgu ułatwi codzienna praktykę. Do wykonywania tego zawodu są potrzebne twoje ręcei mądrości wypracowane przez ciebie samego i korzystanie z mądrości innych doświadczonych refleksologów. Przy czym, trzeba znać zależności co z czym współpracuje, co za co odpowiada i jak się uzupełnia w pracy ciała człowieka. Codzienne kształcenie jest niezbędne tak jak w każdym innym zawodzie.
Zachęcam każdego do nauczenia się czegoś co w najmniej oczekiwanej chwili może ratować ludzkie problemy ze zdrowiem.
Wanda Bratko
Sierpień 2011