Zadziwiające jest jaką siłę  dobrego zdrowia ma ciało człowieka samo w sobie.

Refleksologia jest tego najwspanialszym przykładem.

Na zajęciach refleksologii skoordynowanej w Belgii, kobieta – też refleksolog,  z 4 letnim doświadczeniem pracy w zawodzie,  lat 44 ma zablokowany tył pleców na wysokości  linii pasa.

Paraliżujący ból i sztywność ciała na wysokość ok. 30 – 40 cm, nie pozwala jej wstać ze stołu do masażu,
stacza się na podłogę odwracając na brzuch. Poprosiłam aby ponownie położyła się na stole.  Pracą „swojej” refleksologii i własnych doświadczeń zawodowych postaram się zlikwidować to co boli. Zdaję sobie sprawę, że pracuję tylko  na refleksach stóp i rąk odpowiadających za bóle. Refleksolog nigdy nie dotyka miejsca bolącego w ciele człowieka. Przy tym problemie bólów,  ciało dysponuje refleksami w stopach, dłoniach, kolanach i łokciach. Sztuką jest tylko odnaleźć je i starannie rozpracować.

Ciało we własnych siłach swojego życia zlikwiduje zastoje w krwioobiegu. Przecież ból jest tylko wołaniem o pomoc, a nasze ręce leczą nasze ciało – tak mówi przysłowie. Obdarzeni zostaliśmy sprawną pracą umysłu, każdy z nas w swoim kierunku, ja sama właśnie w pracy z refleksologią.

Rozpoczęłam swą pracę z pełną pokorą tego co potrafię.

Rozpracowałam starannie refleksy kręgosłupa we wszystkich kierunkach,   refleksy biodra – kolana, starannie linię pięty i całą piętę. Połączyłam pracę linii pięty z pracą na linii przepony, w tym samych czasie pracują obie ręce.  Refleksy splotu słonecznego – promieniście.  Najwięcej bólu było w refleksach mięśni okalających całe plecy.  Gdy pot oblał podstawę mojego karku  wiedziałam, że ból ustąpił, a moja praca dobiegła końca .

12 minut trwała  praca na stopach do kolan – pani pozostała na stole odpoczywając. Po 10 minutach zeszła na dół na lunch – bez cierpienia, bez bólu.

Ile radości w moim duchu, potrafię pomóc pracować ciału człowieka,  wiem tylko ja sama.
Ile radości ma w sobie inny refleksolog, który przestał cierpieć i sam sobie nie potrafił wykonać tej pracy?

Kto jest w stanie dać mi odpowiedź, jak to się dzieje  w naszym Ciele Umyśle i Duchu ? – jesteśmy nierozłączną całością – CUD-em Boskiej Natury.

Wanda Bratko
Belgia, kwiecień 2010

JAK ciało człowieka pracuje?  c.d

W grupie ludzi uczących się refleksologii, jedna z kobiet lat 51 nie może zginać obu kolan, są bardzo bolesne, schodzenie po schodach prawie nie możliwe. Nie może zdecydować się na zastrzyk przeciw temu bólowi, dlatego przyjechała poznać refleksologię.

Ja sama poprzez pracę na miejscach odpowiadających i bezpośrednich, pomocniczych pokarzę co potrafi dokonać jej ciało w bardzo krótkim czasie – o ile tylko ktoś jest w stanie wesprzeć pracę tego ciała. Oczywiście, zawsze w takich przypadkach nisko chylę swoją głowę i pracę umysłu przed tym kto ukształtował w nas siłę życia. Bóg jest miłością… moja praca jest moją pasją…

Cała praca na obu stopach trwała 15 minut. W obu kolanach zginęła ich sztywność, zgięły się tak  że  za chwilę pani ze łzami w oczach  przykucnęła na podłodze bez żadnego problemu.

Z pewnością ta sztywność wróci. Dotykając całe stopy, wyczuwając pod palcami duże i grube powierzchnie galaretowatej masy w refleksach układu trawiennego przede wszystkim – to ciało potrzebuje radykalnych zmian w sposobie żywienia, oddychania, dostarczenia odpowiedniej ilości wartości odżywczych, tlenu, ruchu, ćwiczeń…

Refleksologia nie napoi, nie nakarmi, nie dostarczy tlenu… ale zabiegi na stopach wspierają pracę wszystkich przepracowanych lub rozleniwionych w swej pracy gruczołów, organów i  wszystkich części ciała.

Refleksologia usprawni pracę krwioobiegu, wyciszy zdecydowanie pracę układu nerwowego, układ limfatyczny podczas pracy na stopach pracuje bardzo sprawnie, likwidują się bóle w ciele człowieka.

Uważam, że refleksologia w swej pracy  jest MISTRZEM w poszukiwaniu dobrego zdrowia.

Wskaż mi terapię, która tak szybko wskaże drogę do dobrego zdrowia. Właśnie tę drogę do dobrego zdrowia opisałam w podręczniku „Praktyczna refleksologia drogą do zdrowia”.

Wanda Bratko
Kwiecień 2010